سخنی کوتاه برای مسئولین شهرستانم؛
یه وجب خاک مال من، هرچه زیرشه مال اونا؟!
نگارنده: محمدجواد باقری
آقایان مسئول سلام؛
از آنجایی که در این دوران سیاستزده، نامتعادل و نامتوازن صدای من و امثال من به فرادستانمان نمی رسد و نخواهد رسید، برای چونان شمایی می نویسم که پیش از این نیز ثابت کرده اید درد دلهای شهروندان منطقه را حداقل و گاها در فضای مجازی رصد و بعضا پاسخ می دهید؛
باور کنید ملالی نیست اما نوش جانشان اگر با پول نفت و گازی که زیر پای من و جنوب نشینان این سرزمین موج می زند در تهران و دیگر کلان شهرها مترو می سازند و کل شهر را با چند تَک تومنی طی الارض می کنند، اما جای دوری نمی رود اگر مقداری از آنرا نیز دستِ کم با خرید چند دستگاه اتوبوس یا مینی بوس برای همشهریان محروم و کم درآمد من که برای آمدن به مرکز شهرستان از دهرم و نوجین و انجام ساده ترین امورات روزانه شان بایست روزی بیش از ۲۰ درصدِ یارانه ی یکماهه شان را هزینه کنند!!! یارانه ای که با آن فقط می توانند پنج بار از مرکز بخش تا قلب شهرستانشان بروند و بازگردند، آنهم بخشی که از استقرار اکثریت ادارات و #امکانات_درمانی و چه و چه محروم و بی بهره است!
مسئولین گرام ؛ چرا در حالی که چرخهای کارخانه ی مثلا ذوب آهن اصفهان با حداکثر نیروهای بومی اصفهانی می چرخد و تقریبا جایی برای من و دیگر جنوبی ها نیست، در شهر خودم و در پالایشگاه و ایستگاه گاز کنار دست خودم بیش از جنوبی هایی که از آلودگی های ناشی از فعالیتهای صنعتی در منطقه مصونیت ندارند و قطعا باید در اولویت باشند غیر بومی ها مشغول به کارند؟!
دو مورد فوق نمونه هایی بود از ده ها موارد این چنینی که در حق من و مردم این منطقه با #سقف_کوتاه_خواسته_هایمان! کوتاهی و احتمالا ظلم می شود، مواردی که بایست پیگیری شود تا نشود مصداق همان تک مصرعِ:
یه وجب خاک مال من ، هرچی می کارم مال تو…
انتهای پیام
باسلام
شماازکدام مسئول شهرستان خواسته ایدوسوال کرده ایدمشکل اینجاست که کسی ازمسئولان شهرخواسته ای ندارندواگرهم دارندمطرح نشده